Fransa’daki Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi’nden Gökbilimci Arthur Briaud liderliğindeki bir ekip, “Sonuçlarımız, iç çekirdeğin varlığının gösterilmesi sayesinde Ay’ın manyetik alanının evrimini sorguluyor.” dedi.
Güneş Sistemindeki objelerin iç bileşenini araştırmak en tesirli formda sismik datalarla gerçekleştiriliyor.
Depremlerin ürettiği akustik dalgaların bir gezegenin yahut Ay’ın içindeki gereçten geçme ve yansıma hali, bilim insanlarının objenin iç kısmının detaylı bir haritasını oluşturmasına yardımcı olabiliyor.
AY HAKKINDA NE BİLİYORUZ?
Apollo misyonu tarafından toplanan Ay sismik datalarına sahibiz, fakat bunların çözünürlüğü iç çekirdeğin durumunu gerçek bir formda belirlemek için çok düşük.
Akışkan bir dış çekirdeğin olduğunu biliyoruz, lakin bunun neleri kapsadığı hala tartışılıyor.
Bunu kesin olarak anlamak için Briaud ve meslektaşları, çeşitli Ay özelliklerinin profilini derlemek maksadıyla uzay misyonlarından ve Ay lazer ara deneylerinden datalar topladılar.
Daha sonra, hangisinin gözlemsel datalarla en yakın halde eşleştiğini bulmak için çeşitli çekirdek cinsleriyle modelleme yaptılar.
BİRKAÇ DEĞİŞİK BULGUYA ULAŞTILAR
İlk olarak, Ay hakkında bildiklerimize en çok benzeyen modeller, Ay mantosunun derinliklerindeki etkin devrilmeyi tanımlıyor.
Bu, Ay’ın içindeki daha ağır gerecin merkeze gerçek alçaldığı ve daha az ağır olan gerecin üste hakikat yükseldiği manasına geliyor.
Bu aktivite uzun vakittir Ay’ın volkanik bölgelerindeki belli elementlerin varlığını açıklamanın bir yolu olarak öne sürülüyordu.
İç çekirdek metreküp başına yaklaşık 7 bin 822 kilogram yoğunluğa sahip
Ay çekirdeğinin, dıştaki sıvı katmanı ve katı iç çekirdeğiyle Dünya’nınkine çok benzediğini buldular.
Modellemelerine nazaran, dış çekirdeğin yarıçapı yaklaşık 362 kilometre, iç çekirdeğin yarıçapı ise yaklaşık 258 kilometre.
Bu, Ay’ın tüm yarıçapının yaklaşık yüzde 15’i kadar.
Ekip, iç çekirdeğin de metreküp başına yaklaşık 7 bin 822 kilogram yoğunluğa sahip olduğunu buldu. Bu demirin yoğunluğuna çok yakın .
